Δεν υπάρχει βιασύνη

Author: M. / Ετικέτες , , , , , ,

26/06/2009

Ένα ταξίδι έξι ωρών καταλήξαμε να το ολοκληρώσουμε μετά από τρεις διανυκτερεύσεις, δύο μεγάλα πάρτυ και σχεδόν το μισό αμάξι επισκευασμένο.

Φεύγοντας από Armenia κάναμε μια στάση στα θερμά λουτρά στη Santa Rosa. Ήταν τέτοια η απόλαυση που καταλήξαμε να πλατσουρίζουμε στα νερά μέχρι τις 11 το βράδυ. Προφανώς όμως αυτό μας έφερε σε μια θέση να χρειαζόμαστε ένα μέρος να περάσουμε το βράδυ. Στη συγκεκριμένη φάση μας έσωσε η Α., μια couchsurfer από τη γειτονική πόλη Pereira. Μου είχε δώσει το τηλέφωνό της και μου είχε πει ότι αν χρειαστώ, θα μπορούσε να φιλοξενήσει 1-2 άτομα. Η κακομοίρα κατέληξε με πέντε κανίβαλους στο σπίτι της.

Την επομένη συνεχίσαμε το ταξίδι μας. Είμασταν αποφασισμένοι να φτάσουμε στην Bogota, αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια (δραματική μουσική του στυλ ΝΤΑ-ΝΤΑ-ΝΤΑ-ΝΤΑΑΑΑΑΝ). Μόλις έξω από την Ibague μένουμε από κιβώτιο ταχυτήτων. Χωρίς άλλη επιλογή, πάμε στο κέντρο, αφήνουμε το αμάξι σε μηχανικό και εγώ αφήνω ένα μήνυμα στο γκρουπ του couchsurfing της Ibague εξηγώντας την κατάσταση και ζητώντας φιλοξενία από κάποιον. Πώς εξελίχθηκε η ιστορία;
Μισή ώρα μετά είμασταν ήδη στο σπίτι ενός τυπά.
Δύο ώρες μετά είμασταν με 12 couchsurfers, περνώντας μια βραδυά καταπληκτική.

Την επόμενη μέρα το αμάξι είχε φτιαχτεί. Έλα μου όμως που έτυχε η Ibague να έχει ένα τρελό πανηγύρι εκείνες τις μέρες. Πού να πάμε τώρα; Καταλήξαμε λοιπόν, να περνάμε άλλο ένα βράδυ εκεί, στη μέση ενός απίστευτου πανηγυριού, με σκλαβωτικά φιλικό κόσμο γύρω μας.













Την πέμπτη επιτέλους κινήσαμε για Bogota, όπου σκόπευα να κάτσω μερικές μέρες και να δώ ένα φεστιβάλ ροκ. Αλλά ο L. σκάει τη βόμβα: "Απόψε πάμε σε μια συναυλία και αύριο φεύγουμε για ένα χωριό 20 ώρες βόρεια όπου παίζει άλλο μουσικό φεστιβάλ. Από εκεί θα συνεχίσουμε για τις παραλίες της Καραϊβικής. Ψήνεσαι;" Ε, όπως ξέρετε, δεν θέλω και πολύ εγώ για να ψηθώ.....



Άντε να δούμε πού θα καταλήξουμε. Οι μουσικές και οι χοροί της Κολομβίας δεν δείχνουν έλεος...

Μ.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου