Και μετά και μετά;;;

05/08/2009

Αγόρασα ένα ποδήλατο για να κινούμαι. (Τα μέσα μαζικής μεταφοράς εδώ είναι επιοικώς ανύπαρκτα!) Την τετάρτη οργανώθηκε ένα critical mass (μαζική ποδηλατάδα) τα μεσάνυχτα λόγω πανσελήνου όπου μαζευτήκαμε μια 250αριά ποδήλατα.



Ξεκινήσαμε από το κέντρο της πόλης λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Στο δεύτερο κιόλας πεζοδρόμιο που κατέβηκα, η σέλα μου άρχισε να κουνιέται λίγο παραπάνω από το κανονικό.
Δεν έδωσα σημασία.

Τρία λεπτά αργότερα, καθώς ήμουν ανάμεσα στο συνωθύλευμα ποδηλατών, ακούω ένα κλανκ-ντουπ, κοιτάω πίσω και βλέπω τη σέλα μου στο δρόμο. Είχε αποδράσει μια βίδα, οπότε ήταν αδύνατο να τη φτιάξω. Ε, λέω, θα συνεχίσω όρθιος. Ούτως η άλλως, πόση ώρα θα είμαστε στους δρόμους; Έβγαλα και το σωλήνα της σέλας (μην έχουμε και κάνα τραγικό ατύχημα στο δρόμο), τα έβαλα στην τσάντα μου και συνέχισα.



Τρεις ώρες μετά είμασταν ακόμα στο δρόμο! Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Και μιας και είμασταν στην άλλη άκρη της πόλης και δεν είχα ιδεά πώς να γυρίσω, έκατσα με το λαό.

Να μη σας τα πολυλογώ, γύρισα σπίτι στις πέντε το πρωί, μετά από περίπου 30 χιλιόμετρα ποδηλασίας όρθιος..........

Μ.